.. పరిహారం ;; సారా టీజ్డేల్

వంటరితనపు వేదనను,

ఆనందపు జల్లుగానే,

అనుభూతి చెందుతాను, నేను.

విరిగిన ఈ రెక్కలతోటే,

వేల మైళ్ళ ప్రయాణానికైన,

సంతోషంగా,సిద్ధపడతాను నేను.

 దేహపు దుఃఖాన్ని,

జీవన సమరపు

గాయపు నొప్పుల్ని,

అలసిన ఈ హృదయంతోనే,

నవ్వుతూ భరిస్తాను, నేను.

తేజోవంతమైన దివ్యరూపం తో,

ఓ శీతాకాలపు రాత్రి

నిశ్శబ్ధంగా రాలిపోయే,

ఆకాశపు చుక్కలా, చిన్నదైనా సరే,

ఓ చక్కని ప్రేమామృత ప్రకాశ గీతాన్ని,

తృప్తిగా నేను, రూపొందించినట్లైతే.


===========

చిరస్ధాయిగా నిలిచే,

దృవతారలాంటి గేయాన్ని ఒక్కటివ్వు ప్రభూ,

సంతృప్తి గా అర్పిస్తా,

నా జీవితాన్నే,

నీకు పరిహారంగా.

(Teasdale committed suicide in 1933 )

Compensation

I should be glad of loneliness

And hours that go on broken wings,

A thirsty body, a tired heart

And the unchanging ache of things,

If  I could make a single song

As lovely and as full of light,

As hushed and brief as a falling star

On a winter night.

(ఇది నా రెండవ అనువాదము,

రచయిత్రి సారా టీజ్డేల్ గారికి, ప్రేరణ ఇచ్చిన N.S.మూర్తి గారికి ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు.)