నీతో పాటు, నేను అలానే.........అంతర్ముఖం

చీకటి మూలలలో,

వంటరిగా ఈ ఇరుకిరుకు గదులలో,

ఇక్కడ నువ్వు,

గమ్యాలను గాలికొదిలి,

ఎందుకిలా వృధాగా......

ఒక్కసారైన నీ హృదయాన్ని,

నువ్వు పరికించి చూసుకున్నావా

ఎందుకు నువ్వు నిన్ను,

ఈ కఠిన శృంఖలాల మధ్య,

బంధీగా బంధించుకోని,

నిరంతర మూలుగులతో,

వేధించుకొంటున్నావు,

ఎందుకిలా......

మబ్బులు కమ్ముకొచ్చిన వేళ కూడ,

చినుకుల జీవాన్ని హత్తుకోకుండా.......

పొద్దు పొడిచి, దినమంతా గడిచి,

చీకటి ముసురు కుంటున్న వేళ కూడా,

దీపాన్ని సిద్దపరచలేక.....

దుర్భలము, అనిశ్చయము అయిన,

ఏ దేహంతోనైతే,

నువ్వు గాఢంగా పెనవేసుకొని,

ఏ రమ్యమైన కాంక్షావిపత్తులతో,

అలుపెరుగక రమిస్తున్నవో,

అవేవీ జీవన చైతన్య దీప్తులు కావని,

గొంతెత్తి అరవాలనిపిస్తుంది.

కాని, ఈ చీకట్లలోనే,

నీతో పాటు, నేను అలానే..........