ఆది యందు మనిషికి తోక వుండెను..........

మాటిమాటికి

తోక చూసుకొని,

మురిసిపోతాడు, వాడు.

తడుముకుంటాడు,

దువ్వుకొంటాడు,

అదే ఖడ్గమనుకొని,

కళ్లకద్దుకుంటాడు, వాడు.

తోకలకు రంగులేసేవాడొకడు,

పూలు పెట్టే వాడొకడు,

కిరీటాలు పెట్టే,

తోకల పిచ్చోడకడు.

అలాంటి తోకల్ని,

తోకలున్న మూకల్ని,

కూడదీసేవాడో,

తోకల్ని మెలదిప్పి,

తోటివాళ్లను కుమ్మించి,

కులికే వాడో, ఒకడు.

పొరపాటున,

ఎవడైన తోక తొక్కాడా,

తాచు పామై లేస్తాడు, వాడు.

తోకను నిటారుగా నిలిపి,

ఆవేశంతో ఆంబోతులా

బుస కొడతాడు,వాడు.

వున్న తోకల్ని,

తెగ కొట్టలేక,

తల పట్టుకు కూర్చుంటే, కొందరు

తోకల్ని తగిలించుకోవడానికి,

తహతహ లాడేవారు, ఇంకొందరు.

ఈ తోక మానవుడు,

నియాండర్తల్ మానవుడా!

కాదు, కాదు, ఇంకా,

రమాపిథకస్,

కాదు ఇంకా, ముందు

చారిత్రక పూర్వ కోతేమో.

ఆది యందు మనిషికి తోక వుండెను.

ఆ తోకే నేడు కులమై వర్ధిల్లుచుండెను.