నేను అలానే : సారా టీజ్డేల్

కల్లోల కడలి లో,

వదలి వెళ్ళారు, నా వాళ్ళు.

నాకో నామాన్ని, ఈ రూపాన్ని,

హృదయనాదాన్ని,

వణికిపోతున్న ఓ ఆత్మదీపాన్ని,

నాకు అప్పగించి.

ఏ నిశీధీ తీరాల్లోకో,

చేరాల్సిన ఆ జ్యోతి,

ఇంత ఉజ్వలంగా,

దేదీప్యమానంగా ప్రకాశిస్తుందంటే నేడిలా,

నన్ను హృదయానికి,

ప్రేమగా హత్తుకున్న వారిదే కాని ఆ ఖ్యాతి,

సమాధుల్లో నిద్రిస్తున్న,

రక్తబంధాలది కాదు అని,

చెప్పగలను నేను, నిశ్చయంగా.

అస్థిత్వమే లేక రగులుతున్న,

ఓ మామూలు కొయ్య ముక్క,

కొట్టుకొనిపోతూ కూడా,

సముద్రపు నీలి అలల మధ్య,

రాత్రింబగల్లు,

ప్రకృతి అద్దిన సౌందర్యంతో,

కొత్త కాంతులు ఎలా వెదజల్లుతుందో,

అద్భుత దృశ్యాలకు ప్రతీకగా,

ఎలా నిలుస్తుందో,

నేనూ అలానే........
------------------------------------

(ఇది  నా తొలి అనువాదము, ప్రేరణ ఇచ్చింది N. S. మూర్తి గారి అనువాదలహరి బ్లాగ్. 

స్వేచ్చానువాదమో, అను సృజనో, ఏమంటారో నాకు తెలియదు కాని, నా పైత్యం కొంత కలసిపోయింది దీనిలో. సారా టీజ్డేల్ గారికి, N. S. మూర్తి గారికి ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు.)

Driftwood… Sara Teasdale

My forefathers gave me

My spirit’ shaken flame,

The shape of hands, the beat of heart,

The letters of my name.

But it was my lovers,

And not my sleeping sires,

Who gave the flame its changeful,

And iridescent fires.

As  the driftwood burning,

Learned its jeweled blaze

From the sea’s blue splendor

Of colored nights and days.