ఓ చెట్టు మరణం

నీరెండలో మెరుస్తున్న ఆ చెట్టు,

నిలదీస్తున్నట్లు లేదు, నిన్ను.

నిన్నటి దాకా,

ఏ స్వార్ధాలకో బలైన

వేలాది సోదరుల సాక్షిగా,

స్తూపమై నిలిచినట్లుగా వుండేది కదా అది.

తనువునంతా చీల్చి,

ఈ మనిషికి బతుకునిచ్చి,

బజారున పడిన తల్లిలా లేదూ, అది.

మాయమాటలు నమ్మి,

మోసపోయి, సర్వస్వమర్పించి,

ప్రాణాలోదిలిన చెల్లిలా లేదూ, అది.

అత్యాశా కత్తులతో నరకబడి,

నిలువునా కూలిన ఆ చెట్టు,

నిర్జీవంగా అలా ఆ రోడ్డు పక్కన,

నీరెండలో మెరుస్తూ,

నిన్ను నిలదీస్తున్నట్లు లేదూ, అది.