ద్రోహపు వేటు

1

పైపై పూతలు ముఖమంతా

పులుముకున్న మేధావొకడికి,

హఠాత్తుగా సూర్యోదయమైంది,.

పొలికేకలేస్తాడు,.విశ్వానికిదే తొలిరోజని,.

బిక్కమొఖమేసుకుని, బిగుసుకుపోతాడు,.

దివారాత్రాలు శ్రమిస్తున్న, ఓ శ్రామికుడు,.

అంత జ్ఞానాన్ని ఒక్కసారిగా జీర్ణించుకోలేక,.

2

కన్నీళ్లతో కవిత్వాన్ని కడుగుతూ,

కమనీయం చేయాలనే భ్రమలతో,.

హృదయాన్ని పరిచే అమాయకుడొకడుంటాడు,.

కములుతున్న వేదనతో  నిండిన మనసుని,

మొద్దుకత్తితో  కైమాకొట్టే కసాయి వాడొకడుంటాడు.

చీల్చుకొచ్చిన గుండెను జుర్రుకుంటూ,

రక్తం కారుతున్న పెదాలను,

నాలుకతో తడుముకుంటూ,

ఆనందించేవాడోకడుంటాడు,.

వాడినేమనాలో అర్థం కాక,

తలగొక్కోనేవాడోకడుంటాడు,.

3

తోటి వాడిని ప్రేమించమన్నందుకు,

మేకులు కొట్టి,బల్లేలతో పొడిచి,

శిలువపై వేలాడదీసిన  చరిత్ర మనది,.

దూరమెంతైనా, క్షణకాలమన్నా

స్మరించుకోవలసిన సందర్భాలుంటాయ్,.

4

కోటి కలల కన్నబిడ్డ భవిష్యత్తుకై,

మధనపడి,తపన చెంది,

ఏవో నాలుగు పాత మంచి మాటలు ,

మనసు చంపుకుని,చెప్పుకున్న పాపానికి,

నాలుక తెగ్గోయడానికి సిద్దపడ్డ,

ఆధునిక కొడుకుల కాలం నడుస్తున్నప్పుడు,

తండ్రీ ! నువ్వు నోరుమూసుకో !!

5

ఏ దివ్యాత్మల దర్శనాలు

మాట్లాడించాయో నిన్ను,

ఈ నిరంకుశత్వపు, స్వేచ్ఛాకాలాల మధ్య,.

ద్రోహులకు, మాయాజ్ఞానులకు

ఎరుపు తివాచీలు పరుస్తున్నలోకాల మధ్య,.

తండ్రీ ! నువ్వు దుఃఖించకు !!

6

దుఃఖించాడానికి మాత్రం,

ఇక్కడేమి మిగిలింది కనుక,.

కవిత్వమనే పేరుతో,

కులుకుతున్న కుటిలాక్షరాలు తప్ప,.

అసలైన సత్యం ఇంత త్వరగా తారసపడినందుకు,..

సంతోషించు, తండ్రీ !  నువ్వు సంతోషించు !!