తూట్లుతూట్లు పడినాఁక కూడ
లేచి నిలబడే వాడ్ని,.
ఏ తుపాకీ నిలువరిస్తుంది,..
ఒక్కో అడుగు కూడ దీసుకుంటూ,.
కడలై కదిలే, జనసంద్రాన్ని
ఎదుర్కోవడం,.ఎవడబ్బతరం అవుతుంది,..
శూలాలాంటి కలం మొనల,.
కరుకు మురికి గీతలతో,.
ఖర్చైపోతూ,.ఖరాబైపోతూ,.
కాళ్లవేళ్లాపడి,.బతిమిలాడి,.
కవిహృదయాన్ని కరిగించి,.
స్వచ్ఛంగా మిగలడం,..
ఏ తెల్లకాగితం వల్లవుతుంది,.
No comments:
Post a Comment