వాక్య ప్రకటన

కవితా సువార్త

మూడవ అధ్యాయం,పంతొమ్మిదవ వచనం

“నా వాక్యం పరాధీన, ఈ లోకం బంధిఖాన.”

**

మూకుమ్మడిగా చుట్టిముట్టాయ్

సందేహపు ముఖాలేసుకొని దాడికి సిద్ధమవుతూ

మా పుట్టుకకు కారణమెవరని, నా వాక్యాలు.

బిత్తర చూపుల్ని, తమాయించుకుంటూ

తెల్లపేపరైన ముఖాన్ని మరింత పాలిపోనీకుండా

భావాలను ఎంత బంధించినా,

అయ్యజాడల అస్పష్టతను, ఎరుకపరచలేని అసమర్ధత

అలుముకుంటూనే వుంది, నన్ను.

***

ఏఏ రసాయనాలు కలసి నిర్మిస్తాయో వాక్యాలను

ఏ అచేతన చర్యాఫలమై, వాక్యం నను హత్తుకుందో

ఏఏ అనుభూతులు వాక్యమై ఫ్రతిఫలిస్తాయో

ఏ అదృశ్యాలను వీక్షించిఅంతర్నేత్రాలు

సిద్దపరుస్తాయో నా వాక్యాలను.

***

చెవుల్లో దూరి దూరి,కనుగోళపు గదులు దాటి,

తలకెక్కిన రుచులేవో, ఎగబీల్చన వాసనేదో

స్పర్శ చేత అతుకబడి,ఏది నన్ను సృశిస్తుందో

ఏ జ్ఞానం వెల్లువెత్తి, వాక్యం ఉప్పొంగుతుందో

ఏ బీజం పితరుడై, నా వాక్యం జనిస్తుందో.

***

నా లోపలి, లోలోపలి వేలకోట్ల కణాలెన్నో

మోసుకుంటు తిరుగాడును

ఏ ఆదిమ ముద్రలనో, ముద్రించిన ప్రతులనో

మూలాలకై వెతుకులాట, అలివికాని అన్వేషణ

సొంత గొంతుకనేదొక మిడిజ్ఞానపు మిధ్య కదా.

సారాంశ సమీక్ష అను చివరి ప్రకటన

“నా వాక్యం నాది కాదు,

 ఈ దేహం నాది కాదు.

అసలు నేను నేను కాదు”

“లోతుల్లోకి పయనిస్తున్నప్పుడు

ప్రతిదీ సంతోషాన్నివ్వలేదు,

దుఃఖానికి హేతువై మిగలాలేదు”

Jan 2013
వాక్యం కవితా సంకలనంలో మొదటి కవిత