Pages

16 November 2016

ఖలీల్ జిబ్రాన్ అనువాదం :మృత్యుంజయరావు పిన్నమనేని

3:21

గత శాశ్వతత్వం నుండి
 శాశ్వతత్వం వైపు ప్రవహించే వెలుగుల నది
 మానవ పరంపర

3:22

 వర్ణ రహిత ద్రవంలో వసించే ఆత్మలకు
 మానవుడి వేదన చూసి ఈర్ష్య పుట్టదా?

3:23

 “పవిత్ర నగరానికి దారి నిజంగా ఇదేనా!?”
 అని నాకు తారసపడిన తైర్థికుడిని అడిగాను.
 “నాతోరా!
ఒక్కరోజులో నిన్నక్కడికి చేరుస్తానుఅన్నాడతను.
రోజుల తరబడి నడిచినా మేము గమ్యం చేరలేదు. ఆశ్చర్యమేమంటే...
నన్ను దారి తప్పించినందుకు
అతడే నామీద కోపగించాడు.

 3:24

 భగవాన్... నన్నొక సింహానికి ఆహారంగా వెయ్యి లేదా నాకొక కుందేలును ఆహారంగా ఇవ్వు

3:25

 చీకటి దారిని తప్పించి
 వేకువ నెవ్వడూ చేరలేడు

3:26

నీ గతం ఇక్కడే నివాసముంది,
 నన్నువదలకుఅంటుంది నాయిల్లు.
 “రా, నన్ననుసరించు,
నేను నీ భవిష్యత్తునుఅంటుంది రహదారి.
నాకు గతం లేదు, భవిష్యత్తూ లేదు
నేనిక్కడ నిలిస్తే ఆ నిలకడలో గమనముంది
నేనక్కడికి గమిస్తే ఆ గమనంలో నిలకడుంది
 ప్రేమ, మరణం మాత్రమే అన్నిట్నీ మారుస్తాయి

3:27

 జీవన న్యాయం మీద నమ్మకమెలా పోతుంది? కటికనేలపై శయనించేవాడికంటే
 హంసతూలికా తల్పంపై నిద్రించేవాడు
 అందమైన కలలేమీ కనడం లేదు కదా!

 3:28

విచిత్రమేమిటంటే ...
 కొన్ని సుఖాల పట్ల నాకున్న వాంఛే
 నా బాధలలో ఒక భాగమౌతోంది.

3:29

 పరిపూర్ణ సత్యం గురించి నాకేమీ తెలియదు
నా అజ్ఞానం ముందు నేను వినయంగా ఉంటాను అందులోనే
 నాకు గౌరవ పురస్కారాలు లభిస్తాయనుకుంటాను

 3:30

స్వప్నానికీ సాఫల్యతకీ మధ్య అంతరముంటుంది.
 మనిషి యొక్క తీవ్రమైన తపన దానిని తుడిచేస్తుంది.


No comments:

Post a Comment